Η αισθητική επέμβαση των γονιών σας μπορεί να σας επηρεάσει

Μια μελέτη στο τεύχος Νοεμβρίου της Εφημερίδας της Εφηβικής Υγείας διαπίστωσε ότι οι έφηβοι που λατρεύουν διασημότητες έχουν περισσότερες πιθανότητες να υποβληθούν σε αισθητική επέμβαση. Οι διασημότητες δεν είναι τα μόνα πρότυπα  ωστόσο.

Μια αισθητική επέμβαση του γονέα μπορεί επίσης να επηρεάσει την εικόνα του σώματος των παιδιών τους. Έτσι, οι γονείς δεν θα πρέπει να συζητήσουν με τα παιδιά τους για την πλαστική χειρουργική. Ακόμα και οι γονείς, οι οποίοι είναι συνειδητοποιημένοι με την απόφαση τους να υποβληθούν σε πλαστική χειρουργική επέμβαση, πρέπει να είναι προσεκτικοί όταν μιλάνε για αυτό με τα παιδιά τους.

Μερικοί ειδικοί προειδοποιούν ότι, όταν ένας γονέας αποκαλύπτει μια βελτίωση της εικόνας του, θα μπορούσε να δημιουργήσει στο παιδί του πρόβλημα της εικόνας του σώματος του. Άλλοι πιστεύουν, ωστόσο, ότι το να διατηρήσουν κρυφή την χειρουργική τους επέμβαση θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την σχέση γονέα-παιδιού. "Νομίζω ότι οι άνθρωποι θα πρέπει απλώς να είναι ειλικρινείς γι 'αυτό", λέει ο Joe Niamtu, ένας πλαστικός χειρουργός με έδρα τη Βιρτζίνια, προσθέτοντας ότι έτσι φεύγει ένα μεγάλο μέρος του στίγματος για την αισθητική χειρουργική .

Η έρευνα υποστηρίζει την άποψη του Niamtu. Σύμφωνα με έρευνα του 2011 από την Αμερικανική Εταιρεία Αισθητικής Πλαστικής Χειρουργικής (ASAPS), η γνώμη του κόσμου για την αισθητική χειρουργική εκπαίδευση και έρευνα είναι θετική,  περισσότερο από το ήμισυ των Αμερικανών εγκρίνει την αισθητική χειρουργική. Αυτό αυξήθηκε κατά 3% το 2008.

Το σύνολο του πληθυσμού μπορεί να είναι λιγότερο επικριτικό για την αισθητική χειρουργική, αλλά αν πρέπει να εξετάσουν το θέμα με τα παιδιά τους τότε είναι ένα ευαίσθητο ζήτημα. Στην οικογενειακή ζωή, η πλήρη αποκάλυψη και η απόλυτη μυστικότητα έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.

Όταν οι γονείς αποφασίσουν να συζητήσουν τις αισθητικές διαδικασίες τους με τα παιδιά τους, πρέπει να μιλήσουν με ειλικρίνεια, λένε μερικοί εμπειρογνώμονες. "Τα ψέματα δεν λειτουργούν καλά στην οικογενειακή ζωή", λέει η παιδοψυχολόγος Elizabeth Berger, συγγραφέας του "Μεγαλώνοντας παιδιά με χαρακτήρα."

Η απόκρυψη "ανανέωσης της μαμάς " δεν είναι ακριβώς ψέμα, αλλά και οι δύο πράξεις μπορούν να παραβιάσουν την εμπιστοσύνη, προσθέτει η Berger. Η Berger και ο Niamtu συμφωνούν ότι τα παιδιά μπορούν συχνά να καταλάβουν, ότι οι γονείς τους κρύβουν κάτι. Ακόμα κι αν δεν το κάνουν, τα παιδιά θα μπορούσαν να ανακαλύψουν το ένοχο μυστικό του γονέα σε παλιές φωτογραφίες ή από χαλαρές συζητήσεις στην οικογένεια. Στην περίπτωση αυτή, θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι οι γονείς δεν τα εμπιστεύονται, λέει η Berger. Η Phyllis Bisch, μια επικυρωμένη επαγγελματική σύμβουλος με έδρα το Ντάλλας, αναφέρει ότι είναι πολλές φορές που η στάση του γονέα δημιουργεί  πρόβλημα.

Εάν η απόφασή τους είναι να μην το πουν, τα παιδιά αισθάνονται ότι ο γονέας κρύβει ένα βρώμικο μυστικό, με αποτέλεσμα να νιώθουν άβολα. Επιπλέον, η πλαστική χειρουργική μπορεί να αφήσει εμφανή μώλωπες και σημάδια και, εάν ένα παιδί δεν έχει ενημερωθεί για τη διαδικασία, μπορεί να ανησυχήσει ότι ο γονέας είναι άρρωστος ή ακόμη ότι πεθαίνει, λέει η Berger.

Ο Niamtu, ο οποίος το έχει δει αυτό στην ίδια του την πρακτική , προτρέπει τους γονείς να εξηγήσουν τις χειρουργικές επεμβάσεις τους στα παιδιά τους. Αυτό μπορεί να μην καταστείλει πλήρως τους φόβους τους . "Οι νεαρές μητέρες πάντα ανησυχούν ότι θα φοβίσουν τα παιδιά τους, και πάντα υπάρχει μια πιθανότητα ότι αυτό θα γίνει ", είπε. Για να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα, η Bisch προτείνει να ασχοληθεί αρκετά με το παιδί ώστε να το καθησυχάσει, και να αναφέρει τους λόγους που την οδήγησαν να το κάνει μόνο αν ρωτήσει το παιδί. Το να μιλήσουμε σε βάθος σε ένα παιδί για την αισθητική χειρουργική μπορεί επίσης να το κάνει να νιώσει αμήχανα για τη δική του εμφάνιση, λέει η Bisch, "Αν μια γυναίκα κάνει συχνά πλαστικές επεμβάσεις, στέλνει ένα μήνυμα στα νεαρά κορίτσια ότι πρέπει να χειρουργηθούμε για να βελτιωθούμε."

Η Kelly Brooks, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Roger Williams, συμφωνεί ότι οι γονείς μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την εικόνα του σώματος των παιδιών τους. Η έρευνά της διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που οι πατέρες τους επικεντρώθηκαν υπερβολικά στην φυσική τους εμφάνιση, όπως το να ντύνονται καλά ή να κάνουν δίαιτα, είχαν μεγαλύτερη επιθυμία να κάνουν μια πλαστική επέμβαση. Η Brooks πιστεύει ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στη σιωπηρή υποστήριξη των κοινωνικών πρότυπων ομορφιάς από τους γονείς τους ή μέσω της θέσης των ίδιων των γονέων ως φυσικά μοντέλα.

Αν και  η έρευνα της δεν επικεντρώνεται σε γονείς που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, για να αποδείξει αν η γνωστοποίηση της χειρουργικής επέμβασης των γονέων ενισχύει τη σημασία των κοινωνικών προτύπων ομορφιάς, δείχνει όμως ότι θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά την εικόνα του σώματος των παιδιών τους. Ωστόσο, η Brooks βλέπει επίσης σαν κίνδυνο τη μη γνωστοποίηση. "Τα παιδιά μπορεί να συγκρίνουν τους εαυτούς τους με τους γονείς τους, και αν δεν γνωρίζουν τις διαδικασίες που οι γονείς τους είχαν κάνει, τότε η σύγκριση είναι άνιση και μπορεί να προκαλέσει προβλήματα", λέει.

Ο  Niamtu τονίζει ότι πρέπει να είναι προσεκτικοί σε αυτή τους την αποκάλυψη. Προτείνει οι γονείς να εξηγήσουν στα παιδιά τους γιατί δεν τους άρεσε η εμφάνιση τους, και ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος τα παιδιά τους να κάνουν κάποια αλλαγή, από τη στιγμή που δεν τους ενοχλεί κάτι. 

Και η Brooks προτείνει τη συζήτηση για τα οφέλη για την υγεία και όχι για τα εξωτερικά οφέλη, ως μια πιθανή λύση για να αποφευχθεί η υπερβολική έμφαση στην εξωτερική εμφάνιση. Για να είμαι σαφής, κανείς ειδικός δεν προτείνει αυστηρή ειλικρίνεια. Η ηλικία και το φύλο του παιδιού πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, λένε οι εμπειρογνώμονες.

Η συζήτηση θα πρέπει να είναι διαφορετική εάν ένα παιδί είναι τρία από ότι αν ήταν 13."Δεν χρειάζεται κατ 'ανάγκη να δώσουν πληροφορίες που δεν τις καταλαβαίνει", λέει η Berger. Ομοίως, ο Niamtu δεν βλέπει το λόγο να πει μια μητέρα στον γιό της για μια προηγούμενη διεύρυνση του μαστού. Τα αγόρια δεν χρειάζεται να ανησυχούν για την προτομή του μεγέθους και της πληροφορίες της χειρουργικής επέμβασης, είναι απλά περιττό. Κάνοντας περιορισμούς στην ειλικρίνεια ενδείκνυται ιδιαίτερα για γονείς που έχουν ανθυγιεινή εικόνα του σώματος τους.

Και ο Niamtu και η Bisch προειδοποιούν ότι οι γονείς που ασχολούνται υπερβολικά με την αισθητική χειρουργική είναι πιθανό να στείλουν ένα αρνητικό μήνυμα προς τα παιδιά, ανεξάρτητα από τις μεθόδους δημοσιοποίησή τους. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, περίπου 7 %-12% των ασθενών της πλαστικής χειρουργικής έχουν κάποια μορφή διαταραχής δυσμορφίας του σώματος (BDD), μια ψυχολογική κατάσταση που βασανίζει το άτομο για τις αντιληπτές και μη ατέλειες στην εμφάνισή του.

 Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια της ψυχολόγου Leanne Magee διαπίστωσε ότι σε όσο μεγαλύτερο στάδιο BDD βρίσκονται οι ασθενείς, τόσο μεγαλύτερη είναι η επιθυμία τους για την αισθητική χειρουργική. Ως αποτέλεσμα, οι χειρουργικές επεμβάσεις σε αυτά τα άτομα τείνουν να είναι πιο πολλές και πιο ακραίες. Ακόμη και αν η αποκάλυψη για τα παιδιά γίνεται με προσοχή, μελέτες έχουν δείξει ότι η δυσμορφία του σώματος είναι κληρονομική, η οποία θέτει τα παιδιά, που έχουν γονείς με BDD σε υψηλότερο κίνδυνο για διαταραγμένη εικόνα του σώματος και κάνει πιο επικίνδυνες αυτές τις αποκαλύψεις.

Οι ειδικοί επιμένουν σε έναν υγιή διάλογο, αλλά τελικά οι γονείς πρέπει να αποφασίσουν οι ίδιοι, τι να πρέπει να πουν στα παιδιά τους για τις αισθητικές διαδικασίες τους. Ούτε η πλήρης αποκάλυψη, ούτε τα μυστικά λειτουργούν σε κάθε κατάσταση. Ωστόσο, οι γονείς μπορούν να είναι σίγουροι ότι οι χειρουργικές επιπλοκές και μια δύσκολη ανάρρωση δεν θα είναι τα μόνα πράγματα για να ανησυχούν, όταν σκέφτονται μια αισθητική επέμβαση.

Περισσότερα για την πλαστική χειρουργική στο κεντρικό μας web site: www.kapositas.gr